κοινώ

κοινῶ, -όω (Α) [κοινός]

1. κάνω γνωστό σε κάποιον κάτι, κοινοποιώ, μεταδίδω σε κάποιον κάτι, γνωστοποιώ, ανακοινώνω σε κάποιον κάτι (α. «τούτῳ θεοῡ μάντευμα κοινῶσαι θέλω», Ευρ.)

β. «νυκτὶ κοινάσαντες ὁδόν», Πίνδ.)

2. κάνω κάποιον μέτοχο ενός πράγματος

3. μιαίνω, μολύνω

4. μέσ. κοινοῡμαι, -όομαι

α) (σχετικά με θεούς ή με μαντεία) συμβουλεύομαι

β) συμφωνώ με κάποιον

γ) βάζω κάτι μαζί με κάτι άλλο

δ) συμμετέχω σε κάτι

ε) ενεργώ από κοινού με κάποιον άλλο

στ) θεωρώ ως ακάθαρτο ή βέβηλο

ζ) παθ. κοινοῡμαι, -όομαι

συνουσιάζομαι

η) φρ. «κοινοῡμαι χρώματι» — χρωματίζομαι (Πλάτ.).